Ne değeri var?

Telekulakçılara lânet. Fotomontajcılara, gizli kameracılara ve röntgencilere, bin kere lânet... Anladık.

Hele bunları teşhir ve şantaj olarak kullananlara, yüzbin kere lânet.

Özetlersek:

- Özel hayata saygı.

Sağcısı solcusu ortacısı, birdenbire insana değer vermeye başlayınca, içimize ümit doluyor.

Hangi hayat biçimine burnunu sokarsan sok, göreceğin tepki şudur:

- Sana ne ulan?

Buraya kadar güzel.

[[HAFTAYA]]

***

Ancak, bu onurlu cereyan, Deniz Baykal’ın kaseti’nde hiç işe yaramamış, hatta tersine dönmüştür.

Ortada sahiden bir kaset var idiyse, avazımız çıktığı kadar sana ne diye bağırmadık. Bu bir komplo idiyse, komplocuları aramadık, kovalamadık, yakalamadık. Tersine, teşhir, tehdit ve şantaja boyun eğdik.

Epey zaman geçti.

Deniz Baykal’a yapılan şerefsizlik, unutuldu gitti.

Ama özel hayata saygı nutukları, hergün devam ediyor. En müptezel ilişkiler bile koruma altındadır.

Tamam da, Baykal ne olacak?

Ona olan borcumuz nasıl ve nerede ödenecek?

***

Görüyorsunuz ki, küçümsediğiniz o magazin dünyasında artık mahremiyet kutsaldır. Ama siyaset âlemi’nde, her türlü teşhir, tehdit ve şantaj hâlâ mubahtır.

Oldu mu bu?

Cebine üç kuruş girince hemen karıyı boşayıp metres tutan heriflerin bile özel hayatına saygı var ama kırk yılda bir kaçamak yapmış (o da doğruysa) bir siyasetçiye hayat hakkı yok, öyle mi?

Mesele bundan da ibaret değil. Komplocuların hedefe ulaşması, resmen kazanılmış bir ödül demektir. Mübarek olsun.

.........

Son söz: ‘Baykal’ın kaseti’ denen olayda, milyonlarca insan sokağa dökülüp özel hayata saygı diye bağırmalıydı. Seçim kazanmaktan daha önemlisi buydu.