Giriş
1950’lerden sonra “Ülken bayrağın dalgalandığı yerdir” deyiminin yerini maalesef “Ülken karnının doyduğu yerdir” aldı. Tarihi göçlerle dolu Türk ulusu, ülkesinde bulamadığı ekmek parasını 2’nci Dünya Savaşı’ndan darmadağın çıkan Avrupa ülkelerinde aramaya başladı. En zor ve sağlıksız şartlarda, şikayet etmeden çalışan bugün ilk kuşağı emekli olan bu evlatlarımıza biber gibi acı bir deyimle “Gurbetçi” dedik. İşte bu gurbetçilerin adlarını değiştirmeyen çocukları bugün göğüslerinde Ay-Yıldızlı forma yerine, ekmek yedikleri ülkelerin bayraklarını taşıyorlar ve bize karşı oynuyor ve anavatanlarının takımını turnuvalardan eliyorlar.
[[HAFTAYA]]
Ben onları suçlamıyorum. Başlıktaki gördüğünüz gibi başta Futbol Federasyonumuz olmak üzere yurt dışı politikası üretemeyen spor teşkilatımızı suçluyorum. Futbol Federasyonu dev bütçesi ile Avrupa ülkelerindeki bu hem kabiliyetli hem de iyi yetişmiş çocuklarımızı nasıl takip ediyor? Bu işle kim görevli? Bu işler için kaç TL bütçe ayrılıyor? Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’ne (GSGM) bağlı (artık bağımsız) federasyonlar adını değiştirip, milli forma giydirdikleri yabancılar kadar, yurt dışındaki çocuklarımız için bir politika ürettiler mi? Bu iş için bir bütçe ayırdılar mı?
Peki, Genç Milli Takımı’nda yer alan 9 Türk çocuklu Almanya ne yapıyor? Medya hala Arda’nın “yazın” işaretini tartışadursun, Almanya Milli Takımı’nın başındaki Joachim Löw’ün danışmanı kim biliyor musunuz? Almanya’da yaşıyan Türk çocuklarını izleyen Harun Aslan adındaki bir Türk futbol adamı... Bu çocukları kim keşfediyor, Löw’e kim bilgi veriyor sorularının cevapları bunlar.
Yurt dışında milyonlara varan, ülkesini seven, kendi vatanına her ay milyonlarca euro yollayan, gurbetçi dediğimiz bu sevgili kardeşlerimizle onlarla, onların çocukları ve torunları ile daha çok yakından ilgilenmemiz gerektiği ortadadır. İktidarda kim olursa olsun, bu konuya gerçekçi bir görüşle yaklaşmalı ve çözmelidir. O zaman Almanya’ya da başka uluslara da kendi çocuklarımızla 9-0 yenilmeyiz.
