Yeni Osmanlı düşerken...

İsrail 2 yıl önce Gazze’ye yardım götüren Mavi Marmara’da 9 insanımızı öldürdü.
Hem de uluslararası karasularda!
O günkü gazeteler bakın...
“İsrail bekle biz geliyoruz.”
“24 saatte Tel Aviv’i alırız.”
“Bedeli ağır olacak.”
“Karşılıksız kalmayacak.”
* * *
Sonuç?
İsrail özür mü diledi?
Tazminat mı ödedi?
Türkiye uluslararası arenada bir kampanya yürüttü ve İsrail prestij mi kaybetti?

[[HAFTAYA]]

İlişkilerimizi ‘ikinci katip’ düzeyine indirmek dışında İsrail’e Mavi Marmara’da işlediği cinayete karşılık olarak nasıl bir bedel ödettik?
* * *
Şimdi de Suriye!
Uluslararası karasularda tek başına keşif uçuşu yapan silahsız uçağımız vuruluyor. Ve 2 pilotumuz şehit oluyor.
Hiçbir uyarı yapılmadan!
Tepkilere, özellikle sosyal medyadaki yorumlara bakıyorum:
“Suriye’ye girelim.”
“Şam’ı alalım.”
“Bedeli ağır olacak.”
“Karşılıksız kalmayacak.”
* * *
Aslında bu ‘cenk’ merakı doğal!
Çünkü sokakta bu beklentiyi yaratan, yıllardır dış politikamıza şekil veren ve aslında hepimizin gururunu okşayan ‘Yeni Osmanlıcılık’ söyleminin ta kendisi!
Kendini ‘Bölgenin Süper Gücü’, ‘Osmanlı’nın Devamı’, ‘Yeni Emperyal Güç’ diye konumlayıp...
Sağda solda “Ortadoğu’nun raconunu biz kesiyoruz” diye konuşur...
Başbakanı’nı havaalanında ‘Son Osmanlı Padişahı’ diye karşılarsan...
Sokaktaki vatandaş da kendini Malkoçoğlu zanneder!
* * *
Hiç kuşku yok ki...
Türkiye son 10 yılda müthiş bir ivme yakaladı.
Başta komşularımız olmak üzere bütün Avrupa’nın gıpta ettiği sağlam bir ekonomiye sahibiz.
Kapıkule’den ötede geçmişte hiç olmadığı kadar dik durabiliyoruz artık.
Ama atladığımız bir nokta var:
Ne dünya 400 sene önceki dünya ne de biz 400 sene önceki Osmanlı’yız!
* * *
Suriye’de düşürülen uçağımız dış politikada ‘gazlama’ döneminin bitişidir!
Bundan sonrası ‘daha da rezil olma dönemi’ mi olacak yoksa ‘aklıselim düşünme dönemi’ mi hep birlikte göreceğiz.