Seni sevip çekildim, dedim dünya bu kadar

'İdeolojik bagaj' kapasitesini aştığı vakit körleştirir insanı. Gözünün önündekini göremez, görse dahi anlayamaz, anlasa dahi idrak edemez hale getirir. Hayatın her alanında geçerlidir bu hikaye ve kaybettirir her vakit...

İbrahim Tenekeci'nin geçen gün kaleme aldığı 'Şair Süleyman Çobanoğlu' yazısı düşündürdü bir kez daha bana bunları. Şöyle diyordu İbrahim Tenekeci, "Süleyman Çobanoğlu gazetede yazmıyor, televizyonda program yapmıyor. Herhangi bir medya kuruluşunda yönetici değil. Dergi çıkarmıyor. Bir yayınevinde editörlük gibi görevi de yok. Devlet katında yer almıyor, ajans işleriyle ilgilenmiyor. Yılda üç veya dört şiir yazıp yayınlıyor, hepsi bu. Geçimini temin etmek için de senaristlik yapıyor. Yani çevresindeki insanlara dostluktan, itimattan ve sanattan başka verebileceği bir şeyi bulunmuyor. Meziyet ve şahsiyet işte burada karşımıza çıkıyor. Mevkiden makama, ilişkiler ağından imkânlara kadar her şey gelip geçer, meziyet ve şahsiyet kalır. Emek ziyan olmaz. Eser unutulmaz. İzzet solmaz. Hemen yazalım: İzzete hasımlık edenler bizden değildir."

İdeolojik birliktelikten uzak yazdıklarını ve yaşama biçimini sevdiğim şairlerden biridir Süleyman Çobanoğlu...

“Seni sevip çekildim, dedim dünya bu kadar” dizesini yazabilen birini yalnızca bu cümle için sevebilirdim ki İbrahim Tenekeci'nin anlatımıyla gücün peşinden gitmemesi, kapılarda beklememesi çok değerlidir. İçinde yaşadığımız çağda bu tür değerler nadir bulunuyor. Kimse verdiği sözü tutmuyor arkasında durmuyor. Hele hele vahşi kapitalizmin esir aldığı alanlarda başka türlü notalar çalanlar çok kıymetli benim nazarımda. Her geçen gün oyundan çıkıp endüstri haline gelen futbolda sözünün arkasında duran ve bedelini ödeyen Mehmet Ekici dün Fenerbahçe ile 3 yıllık anlaşmaya imza attı.



Tüm baskılara rağmen Fenerbahçe'ye verdiği sözü tutan hatta 5 ay boyunca futbol oynamamaya bile katlanan Mehmet Ekici'nin imza töreninde ben Süleyman Çobanoğlu karakterinden izler gördüm. Umarım yanılmam. İmza törenine takım elbise ile katılan Mehmet Ekici'nin yüzünden okunuyordu aslında hikayesi. Allah yardımcısı olsun.