Öbür pencere

Ege’nin kıyısında... Birbirine çok benzeyen iki ülke...

Güzelim coğrafyanın nimetlerinden hiç faydalanmadan...

90 yıldır sadece gerginlik içinde yaşıyorlar. Aralarındaki anlaşmazlıkları bir türlü gideremiyorlar:

Türk - Yunan.

Nedir dertleri?

- Ülke menfaatleri.

Sormak lazım: 90 yıldır bu yöntemle kendilerine ne gibi bir menfaat sağlayabildiler acaba?

Bir de 90 yıldır neler kaybettiklerini düşünseler.

Menfaatmiş...

Güldürmeyin insanı.

Öbür gülücükler

● Bu ülke menfaatleri lafı, dünya diplomasi platformunun yegâne malzemesi... Bu yüzden de hiçbir ülkenin iki yakası bir araya gelmiyor.

- Menfaat, menfaat. Halbuki; ara sıra da feragat lazım.

Feragat, asla teslimiyet değildir. Bilâkis, büyüklük sergileyen bir beyefendiliktir. Ama sinekten yağ çıkarmayı şiar edinmiş devletler, hep astarı yüzünden pahalı bir bedel ödüyorlar, farkında değiller...

Bunun ilk farkına varacak olan devlet, İsrail olacak galiba... Ne zaman Dimyat’a pirince giderken evdeki bulgurdan olduğu zaman.

★

● Soçi’deki diyalog kongresine PYD’nin katılmasına itirazımız var. Ama Kürt tarafı masaya oturmak istiyorsa buyursun gelsin. Öbürlerinin, yani silahlı eşkıya’nın masada ne işi var?

Bunu becerebilirsek Kürtlere değil PKK’ya karşı olduğumuzu bir kere daha ispat edeceğiz. Şimdiden kayda geçsin.

★

● İç siyaset iyice hırçınlaştı.

Hakaret, tehdit, şantajla birlikte tazminat davaları aldı yürüdü.

100 bin lira, 1 milyon lira, 1 buçuk milyon lira...

Gelsin paralar.

Gelsin.

Nasıl olsa cepten çıkmayacak, hazine yardımı namı altında parayı millet ödeyecek.

....

● Unutmadan... Bizdeki siyasi atışmaları bir yabancı dinlese zannedecek ki bütün Türkiye hırsız, ahlaksız... Ve bereket ki tek dürüst insan var. 80 milyonda tek kişi...