Giriş
Almanya-Türkiye maçından bizde kalan iz:
- Mesut sevinmedi.
Türk asıllı futbolcu, Türkiye’ye gol attı ama sevinmedi.
Bu onun doğal hali midir, yoksa bu maça özel bir nefs hakimiyeti midir, bilmiyorum.
Ama biz, gol atan her futbolcunun nasıl arsız bir şekilde taşkınlık yaptığını gördüğümüz için, Mesut’un beyefendiliğini yadırgadık:
Mesut sevinmedi.
İçinden sevinmez olur mu?
Sadece terbiyeli davrandı. Ayağına her top gelişte kendisini ıslıklayan Türk seyircisine dikkatli ve saygılı davrandı. Öyle bir yaşta, büyük olgunluk.
[[HAFTAYA]]
Gol atanların sevinci, futbolda moda olmuştur.
Formasını çıkarıp tribüne koşanlar, köşe bayrağını söküp sallayanlar, perende atanlar, sevgilisine ya da eşine acayip hareketlerle mesaj gönderenler, neler neler.
Kart görmeyi göze alan bu gol arsızları, bize artık normal geliyor.
Mesut Özil ise nezaket sergiliyor.
Rahmetli Metin Oktay’ı seyredenler bilirler.
Kral Metin, hiçbir golde şımarıklık yapmazdı. Başını öne eğer, santra yuvarlağına doğru yürürdü.
Yediği her tekmeden sonra, ayağa kalkar, yine başını öne eğer, acısını içine atardı. Yahu bir kere de hakeme ters bak kardeşim, el kol hareketi yap, hasmına dön bir sitem et. Hayır. Bunları hiç yapmazdı.
Onun krallığı sırf attığı gollerden değil, 24 saat aralıksız süren insaniyetinden kaynaklanıyordu.
Mesut, nasıl bir insandır bilemem. Ama attığı golden sonra sergilediği terbiye, bana Metin Oktay’ı hatırlattı. Nur içinde yatsın.
