Giriş
İlk PKK’lı grup bugün Türkiye’ye girip güvenlik güçlerine teslim olacak. Sayıları 30 diye açıklandıysa da Radikal’in son istihbaratına göre 70-100 arası.
Bunlara ister Barış Grupları deyin, ister Açılım Öncüleri deyin, ister Demokrasi Gözcüleri deyin, ne derseniz deyin, yeter ki ölçüyü kaçırmayın.
Devlet, jest yapıyorum diye hiç övünmesin.
PKK’lılar da lûtuf yaptıklarını hiç sanmasın.
Olaya böyle bakarsak, şimdi tokalaşabiliriz. Hoşgeldiniz. Anneniz size güzel yemekler hazırladı.
*****
Burada DTP’lilere de büyük sorumluluk düşüyor.
Şölene dönüşecek olan karşılamalarda DTP örgütü hiçbir provokasyona izin vermemeli.
Verirse ne olur?
Söyleyeyim. Ağzımızın tadı iyice kaçar. Devlet hemen ceberrutlaşır, gelenler de zaten geldiğine pişman olur.
Eh, baykuşlara da gün doğar.
Derhal başlarlar:
- Türkiye bölünüyor.
*****
Halbuki DTP bu işin kaymağını yemeli. Siyasi bir avantaj sağlamalı. Bunu seçimde oy’a tahvil etmeli.
Ayıp bir şey mi söylüyorum?
- Ey DTP’liler!
Siz niye parti kurdunuz. Lüks olsun diye mi? Niçin kurdunuz? Canınız sıkıldıkça bağcı dövmek için mi?
Yahu biraz üzüm yiyin. Yandaki bağlardan da üzüm yiyin. Daha öbür bağlardan da...
Yerel değil, genel kişilik kazanın.
Bölgesel değil, ulusal parti olun.
****
Bu bakımdan, bugünkü karşılamalar, buluşmalar, kavuşmalar, (her ne ise işte) bugün göreceğimiz söylemler, eylemler, hepimiz için birer siyasi olgunluk sınavıdır.
Kimse şımarıklık etmesin.
İyi başlarsak sonu gelir.
Ama daha ilk randevuyu yüzümüze gözümüze bulaştırırsak, bir 25 yıl daha ağlarız...
O da olmadı, bir 25 yıl daha.
