Giriş
Atatürk’ün yakınlarında “milli mücadele”nin birleştirdiği ama gerçekte aralarında tabiat ve görüş ayrılıkları olan birçok insan vardır. Celal Bayar da, İsmet İnönü de Ata’nın en yakınları arasındadır.
Ancak, Ata son yıllarında İsmet Paşa’yı görevden almış, yerine Celal Bayar’ı getirmiştir.
Ata’nın Özel Kalem Müdürü ve Genel Sekreteri Hasan Rıza Soyak’ın yazdıklarına göre “İsmet Paşa’yı tabiat olarak antidemokratik bulmakta ve faşizm, nazizm benzeri bir rejim kuracağından endişe etmektedir. Celal Bayar ise demokrat tabiatlıdır.”
Ata’dan sonra Cumhurbaşkanı olan İsmet Paşa ‘Duce’ ve ‘Führer’ benzeri “milli şef” unvanını almış, gerçekten ağır bir dikta rejimi kurmuştur. Faşizmin ve nazizmin yenilgisi, komünist Rusya’nın tehditleri sonucunda Türkiye’yi çok partili siyasi hayata sokan da yine İsmet Paşa olmuştur. Ama “çok partili hayat” ne yazık ki gerçek bir demokrasinin çok uzaklarında kalmıştır. Kaskatı bir ideoloji icat edilmiş, adına haksız yere ‘kemalizm’ denilmiş ve demokrasi bu ideolojinin vesayeti altına sokulmuştur.
[[HAFTAYA]]
Celal Bayar ve Adnan Menderes’in önderliklerinde kurulan Demokrat Parti, Atatürk çizgisine sadık, Cumhuriyetin ana ilkelerine inançlı bir harekettir. Ve Ata’nın demokrasi hedefine olabildiğince açılımcıdır. Deyim yerindeyse “kökleri cumhuriyet değerlerinde olan bir demokratlık”tır.
Demokrat Parti, Atatürk’e ve çizgisine bağlı, cumhuriyete sadık bir harekettir.
Demokrat Parti, milli, manevi ve insani değerlere önem veren bir harekettir.
Demokrat Parti, serveti demokratlaştırmak ve zenginliği yaygınlaştırmak amacındadır. O dönemin ana üretim unsuru olan köylüyü ve esnafı kalkındırmak, en önemli hedefler arasındadır.
Demokrat Parti, iktidarı halka kaptırıp kaybetmeyi içine sindiremeyen katı ideolojiye bağlı bürokratik kadroların 27 Mayıs 1960’ta yaptırdıkları bir askeri darbe ile devrilmiş ve siyasi tarihimize kapkaranlık lekeler halinde geçen cinayetlere hukuk kılıfı geçirilmiştir. İdamlar ve uzun süreli hapishaneler, halkın seçtiklerine reva görülmüştür.
Adalet Partisi, Demokrat Parti’nin devamı olarak kurulmuş ve yine halkın desteğiyle halka hizmet eden hükümetler kurmuştur. Bu dönemin sembolü Süleyman Demirel olmuştur. 12 Eylül 1980 darbesiyle bozulan ve yeniden kurulan demokratik sistemde bu sefer Anavatan Partisi, Demokrat Parti’nin devamı olmak görevini üstlenmiştir. Hatırlayalım ki ANAP’ın Genel Başkanı Turgut Özal, Başbakan Süleyman Demirel’in atadığı Başbakanlık ve Planlama Müsteşarı’ydı.
Sonraki dönemlerde bayrak yine sahibini buldu; Sn. Demirel, Başbakan ve Cumhurbaşkanı oldu. Halkın nezdinde hâlâ da Cumhurbaşkanı.
Siz öncekiler için adına rakam konularak “Cumhurbaşkanı” denildiğini duydunuz mu?
“9. Cumhurbaşkanı” ne demektir?... Atatürk ise Atatürk’tür.
ŞİMDİ DEMOKRAT PARTİ
Şimdi iki ana damar, DYP ve ANAP birleşti. Oldu DP... Teşkilat üst kademelerinde gerçekleştirilen birleşme kılcal damarlara yayılmaktadır.
Ama, asıl birleşme DP’nin kendi “fikir kökleriyle” buluşmasıyla olacaktır.
“Milliyetçi, maneviyatçı, halkçı, toplumcu, çağı yakalamış bir demokrat DP” halkın beklediği siyasi parti olabilir.
Fikriyatı çağa uygun söyletmek, teşkilatın üst görünümünün dengeleri gözetmek ve söylemleri en uç noktalara da ulaştırarak yeniden halkla kaynaşmak kaydıyla...
Siyasi hayatımızın merkez sağını yeniden kurmak görevi Demokrat Parti’nindir.
