A. Yavuz Kocaömer Bugün söz okurlarımızın
HABERİ PAYLAŞ

Bugün söz okurlarımızın

Sevgili okurlarım, son aylarda sizlerden çok sayıda mektup, faks ve e-mail aldık. Bu nedenle, bugünkü köşemizi sizlere ayırdık ve “Söz sizin” diyoruz. İşte sizden gelen mesajların bir kısmı...

Beni aydınlatın

Oğlum 3 yaşından beri epilepsi hastası. Yıllarca rapor almak için uğraştık. 10 yıl sonra 2008’de raporu çıkarttık. Allah Dilek Ataklı Hanım’dan razı olsun. O olmazsa yapamazdık. Oğlum şimdi 26 yaşında. Raporda “Babasının sosyal haklarından faydalanabilir” yazıyor. Bunun ne anlama geldiğini bilmiyorum. Ne olur beni bu konuda aydınlatın. Çünkü ben öldükten sonra oğlum ne olacak diye çok endişeleniyorum.

Haberin Devamı

Abdulmalik Açıkgöz Küçükçekmece/İstanbul

Yardıma ihtiyacım var

Evimiz gecekondu, tek odada 8 nüfus yaşıyoruz. Yağışlı havada sular eve doluyor, hayatımız tehlikeye giriyor. Çocuklarımdan 4’ü okula gidiyor, biri 14 yaşında ve ağır engelli.

[[HAFTAYA]]

Sürekli onunla ilgileniyor, çalışamıyorum. Evimin tüpünü, yiyeceğini, giyeceğini temin edemiyorum. Engelli çocuğum için hasta bezine ihtiyacımız var. Eczaneye 300 TL borcum var, artık ilaç da alamıyorum. Yardımseverlerin yardımlarını bekliyoruz.

Cemal Ös/Aksaray Tel: 0544 367 97 76

Asılsız iddialar her zaman olacaktır

21 Şubat tarihli köşede başkanımız TESYEV’in, yani vakfımızın engelliler için yaptıklarını ve destek olan hayırseverleri anlatmış. Geçmişte olduğu gibi bugün ve gelecekte de kendi menfaatlerine ters düşenler vakfımız aleyhinde asılsız iddialarda bulunacaklar. Ama vakfımızın çalışmaları ve harcamalar belgeleniyor ve denetleniyor. Engellileri ekmek teknesi ya da vitrin mankeni gibi görenler sayın başkanımız ve vakfımızdan korksunlar, çünkü bu sütunlar çok kişinin ipliğini pazara çıkarmıştır.

İsmail ÇEVİKBAŞ/ bilgeturk_32@hotmail.com

TESYEV’e teşekkürler

21 Şubat tarihli ‘Çengelli İğne’yi okuduğumda, Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı’nın yani TESYEV’in üyesi olmaktan gurur duydum. Yazıyı bitirince “İşte bu” dedim, dünyanın neresinde, hangi ekonomik şartlarda olursa olsun yüreği güzel herkesin buluştuğu yer; TESYEV. En çok yılların birikimini vakfımıza bağışlayan gönlü güzel kişilerden etkilendiğimi belirtmek istiyorum. Koca yürekli başkanımıza teşekkür ediyorum, bize önder olduğu için. Engelli dünyası yıllar önce karanlık bir alt geçitti belki de... Alt geçidi geçebilirsek güneş doğacaktı dünyamıza. Ama kimse cesaret edemiyordu. Yavuz Abimiz yaktığı mumla bize cesaret verdi. Şimdi korkmuyoruz, güneşli günlere çok yaklaştık biliyoruz.

Haberin Devamı

Esra DEMİRKAYA/ İzmir

İyi ki varsınız

21 Şubat’ta Çengelli İğne’yi okuduktan sonra bir kez daha bu büyük ailenin üyesi olmaktan büyük mutluluk ve gurur duydum. Yazının bitiminde tek söylenecek, işte TESYEV farkı idi. Bir kez daha yüce gönüllü başkanımız olmak üzere sevgi meleklerine, destekçilerine sonsuz teşekkürler. İyi ki varsınız.

Yaşam Altınkurt yasam_altinkurt@yahoo.com.tr

Kader mahkumu

Herkes engelli adayıdır. Ben bedensel olmasa da, özgürlük açısından engelliyim. Belki engelim ömür boyu sürmeyecek ama mahkumiyetim sonraki yıllarda yaşantımda kara sayfa olarak kalacak. “Beterin beteri var” deyip halime şükrediyorum. Gönülden de olsa sizlerle beraber olmaktan mutluluk duyuyorum.

Haberin Devamı

Gündüz Ünver E- Tipi Kapalı Ceza Evi C- 5 Uşak

Sayın Aliye Kavaf’a

50 yaşında şeker, kalp ve astım hastasıyım. Eşim çok hasta. Nefes alamıyor, ayakları yara içinde. Ben bakmazsam iki günde ölür. Evimizin hiçbir geliri yok. Aksaray Sosyal Hizmetlere başvurduk, bütün işlemleri yaptık. Çok komik bir yazı gönderip maaş bağlamadılar. Gerekçe, ben daha gençmişim, çalışabilirmişim! Sayın Cumhurbaşkanıma, Başbakana, bakanımız Selma Aliye Kavaf’a sesleniyorum. Biz ne yapalım? Günlerdir aç, perişanız. Bu ülkede bize sahip çıkan olmayacak mı? Bırakın Vali’yi, yardımcılarına bile ulaşamıyoruz. Başbakanım ve bakanlarımızdan ricamız fakir fukaraya sahip çıkmaları. Bize yaşama hakkı verin.

Rabia- Osman Durmaz Aksaray-Niğde

Mektup arkadaşı arıyorum

Yüzde 40 engelliyim ve kader mahkumuyum. Halime şükür ediyorum. 30 yaşındayım, İstanbul’da yaşıyorum, şu an Bayburt cezaevindeyim. Manevi açıdan kötü bir durumdayım. Engelli veya engelsiz bu yazımı okuyanlarla mektuplaşmak istiyorum. Herkese şimdiden teşekkür ederim.

Arap Yalçın Tekiner/ M Tipi Kapalı Cezaevi Bayburt

Sıradaki haber yükleniyor...
holder