Bu saldırıdan ne öğrendim?

40 yılı geride bırakan ve onbinlerce insanın hayatına mal olan terörle mücadele, benzer hatalar ve ihmaller zinciriyle devam ediyor; giderek uluslararası boyut kazanıyor. Ben, bu son saldırıdan ne öğrendim?

- TSK’nın ‘sınır ötesi istihbarat’ zaafları iyice derinleşti.

- İnsansız hava araçları kullanılamıyor ya da işe yaramıyor.

- PKK iyi polis, kötü polisi oynuyor. Can Dündar’ın dün Milliyet’teki yazısında çok güzel ifade ettiği gibi “İhtiyaca göre melek-şeytan kostümü giyiyor…”

- Kuzey Iraklı Kürtlerin lideri Mesut Barzani, Ankara’ya yakın olmak ve işbirliği yapmak istiyor ancak PKK’nın beslendiği kanalları kesecek adım atmıyor.

[[HAFTAYA]]

- Dış politikada çok kötü seyreden 2012, Türkiye’nin düşmanlarının sayısını artırdı. Belki herhangi bir ülke PKK’ya apaçık, somut destek vermeye cesaret edemeyebilir. Fakat örgütün İsrail, İran ve Suriye’den parça başı destek aldığı izlenimi güçleniyor.

- Murat Karayılan bir yalancı. Gazeteci Avni Özgürel’e “Biz barış istiyoruz” dediği saatlerde örgüt, kanlı saldırının son hazırlıklarını yapıyordu.

- Hükümet Kürt sorununun çözümünde bu kadar yol almışken, meselenin hukuk devleti ve demokrasi sınırları içinde çözülmesi için geniş çaplı bir görüş birliği oluşmuşken PKK, barış yoluna mayın döşedi. Şimdi bu mayınların temizlenmesi zaman alacak.

- Kasım ayında yapılacak başkanlık seçimine kadar Amerika’dan Türkiye’ye hayır yok.

- “Asker ağlamaz, asker yorulmaz, asker korkusuzdur, asker sabır gösterir…” diyerek kışlada eğitim veren bir ordunun en yüksek rütbeli komutanı -çok zor olsa bile- gözyaşlarına ve duygularına hâkim olmak durumundadır. O insani gözyaşlarının, psikolojik savaşta PKK’nın ekmeğine nasıl yağ süreceğini hesaplamak zorundadır.

***

Peki, bu aşamadan sonra ne yapılabilir? Leyla Zana’nın açıklamaları beni umutlandırmıştı, CHP’nin girişimi de öyle. CHP, cesaretle siyaset üretmeye devam etmeli. Demokratikleşme adımları hız kesmeden devam etmeli. Sürecin askeri mücadele boyutuna gelince, stratejik karakollardaki güvenliğin artırılması şart. Sınır birlikleri sabit değil, mutlaka mobilize olmalı.

TSK, hukukun içinde kalarak “bul ve cezalandır” operasyonlarıyla bu tip baskınları gerçekleştirenleri tek tek etkisiz hale getirmeli. İsrail, caydırıcılığını uzun yıllar bu yöntemle sağladı. Bizim -medya mensupları olarakbir editoryal sorumluluğumuz var.

Elbette gazeteciyiz ve olup bitenleri bütün gerçekliğiyle vermekle yükümlüyüz. Ama önce insanız. Ben, Kandil’e giden gazetecilerin teröristlerle yaptıkları röportajları çiçek böcek betimlemeleriyle romantik bir gezi yazısı gibi servis etmelerinden rahatsız oluyorum.

Karayılan’ı neşeli bir havada gösteren fotoğrafların, PKK’ya beklediği psikolojik üstünlüğü kazandırdığını ve terörün acısıyla yaşayan insanları rencide ettiğine inanıyorum.