A. Yavuz Kocaömer Bir yıl böyle geçti
HABERİ PAYLAŞ

Bir yıl böyle geçti

Haberin Devamı

Sevgili okurlarım, geçen yıl sizlerle pek çok konuyu paylaştık. Bazılarını hatırlatıp hafızamızı tazelemekte fayda var...

Ankara Üniversitesi’nden mektup var... ( 13.02.2017 )

Ankara Üniversitemiz 70 yıllık bir kurum. Bundan 3 sene kadar önce aldığımız bir davet üzerine engelli sporları ile ilgili bir panele katılmıştık. O panelde, bugün artık üniversitede olmadığını bildiğim Rektör Yardımcısı Kasım Karakütük ile Tıp Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Şehsuvar Ertürk’ün ve diğer öğretim görevlilerinin katılımıyla engelliler ve spor konusunda bilgiler verilmişti. Daha sonra Spor Bilimleri Fakültesi öğretim kadrosunda bulunan Yard. Doç Dr. Sürhat Müniroğlu ile ilişkilerimiz devam etti, üniversitemizde görme engelliler için bazı kolaylıklar da yapıldı. Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı (TESYEV) olarak Ankara Üniversitesi’nde eğitim alan engelli gençlerimize eğitim bursu vermeye devam ediyoruz.

‘Dost ilan ediyoruz’

Geçtiğimiz haftalarda bu üniversitemizin rektörü Sayın Prof. Dr. Erkan İbiş’ten bir mektup aldık. Hocamız mektubunda kısaca şöyle diyor: “Cumhuriyet üniversitesi olan Ankara Üniversitesi de tarihsel misyonu gereği her daim kimsesizlerin kimsesi olma ilkesi ile hareket etmiş ve hem Türk toplumunun hem de öğrencilerinin zor durumlarında yanında olmayı kutsal bir görev bilmiş, dayanışma duygusunun perçinlenmesine katkı sağlamıştır.

Sayın Kocaömer, öncelikle ihtiyaç sahibi öğrencilerimize sağladığınız destekler için size içtenlikle teşekkür ediyorum. Eğitim dostu olarak, bize güç ve moral veren yardımlarınızın çok önemli olduğunu vurgulayarak sizi “Ankara Üniversitesi dostu” ilan ediyorum. Bu dostluk bağına binaen üniversitemizden bir hatıra kalması dileklerimle, mütevazi hediyelerimizi size sunmaktan mutluluk duyuyorum.” (Hocamız bize ‘Ankara Üniversitesi’nin Tarihi’, ‘Rektörlerinin Gözünden Ankara Üniversitesi’, ‘Başkent’te Yükselen Güneş Ankara Üniversitesi’ gibi çok değerli kitaplar göndermiş).

‘Teşekkür ediyorum’

“Katkılarınızla güçlenen öğrenci destek fonundan yararlanarak eğitimine devam eden ve devam edecek olan öğrencilerimiz başta olmak üzere, tüm üniversitemiz adına bir kez daha teşekkürlerimi sunuyorum. Saygılarımla”

Şaşırdık

Yıllardır binlerce engelli öğrencimize burs veririz. Üniversitelerimizin çoğunluğundan rektör imzalı mektuplarda böyle bir şeye alışık değiliz. Genellikle onlar mektuplarında ‘Gereğini rica ederim’ der ve altına, isim ve unvanlarını yazarak imza atarlar. TESYEV olarak 5-6 ay önce bir karar aldık. Herhangi bir üniversitenin rektörü, sivil toplum kuruluşuna, bu Türkiye Milli Paralimpik Komitesi, Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı ya da herhangi bir kuruma gereğini rica etme hakkına sahip değildir. Bu sivil toplum kuruluşları, üniversitenin fakültesi, yüksek okulu veya şubesi değildir. Bu nedenle bu mektupları işlemsiz iade ediyoruz.

Saygıda mecburiyet

İkinci konu ise, mektupların sonunda ‘Saygılarımla’, ‘Dostane selamlarımla’ , ‘Hayırlı gün dileklerimle’ gibi bir kapanış sözünün olmayışıdır. Kimse unutmamalıdır ki, sevgide serbestlik saygıda mecburiyet vardır. Saygıdan kastedilen ise, makamlara olan saygı değildir, insan olarak hepimizin birbirine göstermek zorunda oluğu saygıdır.

ÇENGELLİ PANO

‘İşitme cihazına ihtiyacım var’


Ben işitme engelliyim. İki kulağım için de işitme cihazı gerekiyor. Çalışamıyorum. Kalp, tansiyon ve astım hastasıyım. Astımdan dolayı devamlı hastaneye gidiyorum. Şu anda rahatsızım ve çok zor durumdayım.
Çetin Osmankocaoğlu Tel: 0545 876 33 51

'Engelliler yine unutuldu'

İstanbul Karaköy’deki Katlı Otopark’ta engelliler zor durumda kalıyor. Engellilerin araçlarını park etmeleri için 1’inci kat ayrılmış durumda. Buraya asansör ile ulaşılamadığı için büyük sıkıntı çekiyoruz. Şimdi 2’nci kata bir ödeme noktası yaptılar. Buraya ulaşmak kolay, çünkü asansörü var. İsteğim bu 2’nci kata engelliler için otopark yeri ayrılması. Böylece tekerlekli sandalyeli arkadaşlarımız da rahatça arabalarını park ederler. Bu konuyla ilgili yazdığım dilekçemi 6 Ekim 2017’de İspark’ın bağlı olduğu Beyaz Masa’ya verdim ama 2 ay geçmesine rağmen gelişme yok. Acaba çözüm ne zaman olacak?

Uğur Becerikli / İstanbul

'Kitap okumak istiyorum'

30 yaşındayım, Antalyalıyım. 8 senedir cezaevindeyim. Daha 2 senem var. Bu dört duvar arasında tek istediğim kitap okumak. Sizlerden tek isteğim okumuş olduğunuz kitapları göndermeniz. Sesimi duyanlara çok teşekkür ederim.

Onur Doğanay 3 no’lu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu C/15 Koğuşu Aliağa / İzmir

'Aldığım bursu kesebilirsiniz'

Şimdiye kadar yanımda olduğunuz ve benden desteğinizi esirgemediğiniz için başta Yavuz Ağabey olmak üzere tüm TESYEV çalışanlarına çok teşekkür ediyorum. Bazı özel nedenlerden dolayı okula ara vereceğim. Bu yüzden vermiş olduğunuz bursu kesebilirsiniz. Gerçekten sizin gibi değerli ve yüreği güzel insanları tanıdığım için çok memnunum. Her zaman aklımda ve kalbimde olacaksınız. Hoşçakalın. Sevgiler ve saygılar.

İ. K. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü

Sıradaki haber yükleniyor...
holder