Giriş
Mart, Nisan, Mayıs. Haziran’da buyurun sandığa...
En büyük anket, seçimdir...
Orada kararsız yoktur. Tarafsız yoktur. Çekimser falan yoktur...
Mühürü nereye basıyorsan o’dur.
Yeter ki neticeyi kabullen. Tahammül etmeyi öğren.
[[HAFTAYA]]
Böyle günlerde partizanlar atıp tutarlar. Tahmin diye size temennilerini sunarlar. Öyle ki, 100 puanı paylaşırken, 200 puan dağıtırlar. Çünkü 20 puandan aşağı alan parti bulamazsınız.... Geçiniz.
Kamuoyu araştırmaları bilimseldir ama onları da kimseye beğendiremezsiniz.
Yayınlasanız küfür bile yersiniz...
Geçen akşam kalabalık bir dost meclisindeydik. 44 kişi.
5 de personel...
49 kişi.
Gece biterken... Arkadaşlardan biri, ortaya bir kutu koydu. Sandık niyetine...
Küçük kağıtlar dağıttı. Herkes oy verip bu kutuya atsın dedi.
Güzel bir nabız yoklaması. -
Gizli oy, açık tasnif.
Oylar atıldı.
Sonra kutu açıldı, oylar sayıldı.
- Sonuç?
Söylemem.
Çünkü kavga çıkar.
Nitekim orada da kavga çıktı.
Demek ki...
Tahammül sıfır.
Nefret dorukta.
Bu küçücük prova, beni korkuttu. Elitlerin bulunduğu yerde bile böyle olursa, 50 milyon kişilik seçmen kitlesinde neler olur acaba?
Demokrasi, elbet seçimden ibaret değil. Ama seçim sonuçlarına tahammül, demokrasinin alfabesi.
Eğer o yoksa, boşuna anayasa falan hazırlamayın.
Hani şimdi liderler birbirlerine şu kadar oy alamazsa istifa etsin falan diyorlar ya, hepsi boş.
Niye istifa edecek?
Kimse istifa etmesin.
Sadece tahammül etsin.
Kamil Altan
Kamil Altan Kamil’i kaybettik. Hangi Kamil diye sorulmaz. Galatasaraylı Kamil denince herkes bilir: Delikanlı, bilekli ve yürekli adam.
Dostluğu ve arkadaşlığı ahlak dersleri’nde okutulacak kadar yüce bir örnektir insanoğlu’na.
Nur içinde yat Kamil.
